Noxa, noxæ, f. g. Sal.The offence, or the punishment and paine for an offence: a fault: also hurt: domage.Penes te est noxa.Liu.The fault or blame is in thee: the offence is in thee.Minimæ noxæ.Cic.Small offences.Auertere noxam ab aliquo.Liu.To put the fault from one.Sine valla sua noxa. Suet. He being in no fault at all.Eleuare noxam alicuius. Tac. To extenuate ones fault. Noxa.The paine or punishment of an offence.Decernere noxam, Vide DECERNO.Eximere noxæ.Liu.To discharge one of punishment or forfeite for his offence.Liberare aliquem noxa. Quint. To quitte from punishment.Noxæ dédere. & Ob noxam dédere. Liu.To deliuer a man or beast into ones hands, at his pleasure to be punished for harme that he hath done him.Noxis solutus seruus. Pomponius. A bondman quit or discharged of selonie or trespasse. Noxa.Ouid.Harme: hurt: domage.Ea res noxa curculionum defendit. Col. That thing keepeth from hurting or corrnpting by weeuils.Sine vlla stomachi noxa. Celsus. Without any hurting or noying of the stoinacke.Noxa admissa. Vlp. Hurt done.Capere noxam, Vide CAPIO.Noxam concipere. Colu. To fall into some sickenesse: to take harme.Noxam contrahere. Colum. Idem. Noxam facere. Gell. To doe hurt: to commit selonie or trespasse.Noxam nocere, Vide NOCEO. Idem. Tristes noxas pellere foribus.Ouid.Repulsa noxa meis stabulis.Ouid.Esse noxæ.Tacit.To be hurt or harme to.Vacare omni noxa. Cels. To hurt nothing: to be without all harme.Sine noxa.Without hurt or harme.
Lewis and Short: Latin dictionary
noxa, ae, f. [for noc-sa, from noc-eo, like rixa from ringor], hurt, harm, injury, which one does or suffers (v. Döderl. Synon. 2, p. 153 sqq.; not in Cic., but cf. noxia; syn.: injuria, contumelia). I.Lit.: QVANDOQVE HICE HOMINES ... NOXAM NOCVERVNT, an old fetial formula in Liv. 9, 10 fin.; so, too, perhaps, SI SERVVS FVRTVM FAXIT NOXAMVE NOCVIT, Fragm. XII. Tab. in Dig. 9, 4, 2, 1 (al. NOXIAMVE): servus, qui noxam nocuit, Dig. 35, 2, 63: si eadem (terra) ad noxam genuit aliqua,
injurious
, Plin. 2, 63, 63, 158: tristes pellere a foribus noxas, Ov. F. 6, 129: ab noxā curculionum conditas fruges defendere, Col. 1, 6, 15: nihil eam rem noxae faturam, Liv. 34, 19: rempublicam non extra noxam modo, sed etiam extra famam noxae conservandam esse, id. 34, 61: sine ullius noxā urbis, id. 36, 21: prava incepta consultoribus noxae esse, Sall. Or. Phil. contr. Lep.: sine ullā noxā, Cels. 7, 26, 4: veram noxam concipere, i. e.
sickness
, Col. 12, 3, 7.—II.Transf.A.An injurious act, i. e. a fault, offence, crime, = delictum: noxae appellatione omne delictum continetur, Dig. 50, 16, 238, 3: aliquem tenere in noxā, Plaut. Cas. 2, 8, 71: hic in noxā est, Ter. Phorm. 2, 1, 36: in noxā esse, Liv. 32, 26; 7, 4: noxae damnatus, id. 8, 35: reus ejus noxae, id. 5, 47: capitalis, id. 3, 55: neve ea caedes capitalis noxae haberetur, id. 3, 55: qui in furto aut in latrocinio aut aliquā noxā sint comprehensi, Caes. B. G. 6, 16: graviorem noxam fateri, Ov. P. 2, 9, 72: noxa caput sequitur, Paul. Sent. 2, 31, 8 sq.; cf. also Paul. ex Fest. under noxia init.—B.Punishment (not ante-Aug.; most freq. in jurid. Lat.): noxam merere, Liv. 8, 28, 8 Drak.: aliquem noxā pecuniāque exsolvere, id. 23, 14, 3; 2, 59, 6; 26, 29, 4: noxae dedere aliquem,
to deliver one up for punishment
, Dig. 4, 3, 9; so ib. 7, 1, 17, 2; cf. ib. 9, 4, 19; hence: mergi freto, satius illi insulae (Siciliae) esse, quam velut dedi noxae inimico, Liv. 26, 29, 4; and: rem rusticam pessimo cuique servorum, ut carnifici noxae dedimus, Col. 1 prooem.: quod ajunt aediles: noxā solutus non sit (servus) sic intellegendum est, ut non hoc debeat pronuntiari, nullam eum noxam commisisse, sed illud, noxā solutum esse, hoc est noxali judicio subjectum non esse: ergo si noxam commisit nec permanet, noxā solutus videtur, Dig. 21, 1, 17, 17: non noxae eximitur Q. Fabius, qui contra edictum imperatoris pugnavit; sed, noxae damnatus, donatur populo Romano, Liv. 8, 35, 5: noxae accipere aliquem,
to receive one for the purpose of punishing him
, Dig. 7, 1, 17, 2.— —C. Concr., that which commits an offence, an offender, criminal (jurid. Lat.): noxa est corpus, quod nocuit, id est servus; noxia ipsum maleficium, veluti furtum, damnum, rapina, injuria, Just. Inst. 4, 8, 1: aut noxiam sarcire aut noxam dedere oportet,