Notábilis, & hoc notâbile, pen. cor. Colum. Notable: to be noted, or marked as a great matter: to be reprehended.Vrbium dirutarum fundamenta vix notabilia. Sen. Scantly to be seene.Notabilis fœditas vultus erat Hipponacti. Plin. Hipponactes had a very deformed countenance. Notabilis. Quint. That is to be reprehended.In peius norabile.Quintil.To be reprehended as ill. Notabilis, in bonam partem acceptum. Suet. Accessit etiã ad immenfum ciuium amorÊ notabilis externorÛ fauor. Constantia notabilis.Tacit.Dictum notabile. Suet. A notable faying.Notabilis celebritate & frequentia occurrentium introitus.Tacit. Opera notabilis. Tacit.Illud etiam notabile, vltimus ex. &c. Plin. iun.Notabilis prorsus res & mira.Plin. iun.Notabilem re futuris principibus fecisti.Plin. iunior. Thou hast done that whereby thou shalt be notable and knowne of princes that shall succeede thee. Notabilis, in malam partem: vt Cædes notabilior.Tacit.A more notable murder.Notabile iurgium inde fuit. Tac. Notabilis rempestas. Tac.
Lewis and Short: Latin dictionary
nŏtābĭlis, e, adj. [nota], noteworthy, distinguished, remarkable, extraordinary, memorable, notable (not freq. till the Aug. per.; in Cic. perh. only once; in Cæs. not at all). I. Prop.: exitus, Cic. Fam. 5, 12, 5: rara et notabilis res, Plin. Ep. 7, 6, 1: id est notabilius, Quint. 8, 3, 22: illud notabile ex diversis, id. 8, 5, 5: notabilis introitus, Tac. Agr. 40: cunctis, Juv. 6, 374: magna ista et notabilis eloquentia, Tac. Or. 40.—B. Esp., in a bad sense, infamous, notorious: turpitudine notabiles, Dig. 3, 1, 5: si quid in pejus notabile est, Quint. 1, 3, 1: quae imperitis quoque ad reprehensionem notabilia videntur, id. 9, 4, 33: eo notabilior caedes fuit, quia filius patrem interfecit, Tac. H. 3, 25.—II.Transf., dis cernible, perceptible: aspice nobilissimarum civitatum fundamenta vix notabilia, Sen. Ira, 1, 2, 3.—B.Pointed at, marked, indicated: digitis hominum nutibusque notabilis, App. M. 11, p. 784 Oud.—Hence, adv.: nŏtābĭlĭter, remarkably, notably; perceptibly: quaedam frequentius et notabiliter usurpavit, Suet. Aug. 87: expalluit notabiliter, Plin. Ep. 1, 5, 13: gaudium eminuit, id. ib. 5, 17, 5.—Comp.: notabilius turbare, Tac. H. 1, 55: aliquem odisse, Quint. Decl. 17.