Munio, munis, muoíni, munitum, pen. prod. munîre. Plaut.To fortifie: to fence: to strengthen: to repaire: to prepare.Munire frigore. Col. To saue or defend from cold.Hortum ab incursu hominum pecudúmque munire. Colu. To inclose his garden that men or beasts breake not in.Ad ahqua rempora se muníre.Cic.To arme himselfe against any daugerous time.Mirificis molibus munire aditus insulæ.Cic.Ad hoc nefarium facinus aditum sibi alijs sceleribus antè muniuit.Cic.By doing sundrie other mischiefes, he prepared or made way to, &c.Castra munice. Cæs To fortifie a campe.Iter muoire.Liu.Viã munire.Cic.To make the way so that one can not passe: also to strengthen the way that one may easily passe: to pane or make a causey.Munire viam, per translationem. Quint. To prepare a way.Alia sibi ratione viam munire ad stuprum cœpit.Cic.Contra auium minorÛ morsus munitur vallo aristarum. Ci.
mūnis, e, adj. [cf. munus], ready to be of service or to oblige, obliging (ante-class.): dico ejus pro meritis gratum me et munem fore, Plaut. Merc. prol. 105: munifici munesque viri, Lucil. ap. Non. 23, 15; cf.: munem significare ... officiosum: unde e contrario immunis dicitur, qui nullo fungitur officio, Paul. ex Fest. p. 143 Müll.