Manifestò, Aduerbium, Idem. Plaut.Cleerly: plainly.Manifestò míser, teneor.Plaut.I am plainly taken wretched man that I am.Coniuratio manifesto inuenta atque depreliensa est, Cic.Manifesto verberati.Plaut.To be openly beaten.Manifesto compertum atque deprehensum fácinus.Cic.Manifestarius. Adiect. Idem quod manifestus. Openly knowne: notorions.Manifestaria res est. Pla. The thing is notorious and openly knowne.Manifestarius fur.Plaut.A notorious theefe.Manifestarium aliquem tenere.Plaut.Manifesto. aui, are. To manifest: to make apparent.
Manifestus, Adiect. Ci. Manifest: cleare: euident: plaine: apparant: certaine.Amator manifestus.Ouid.Manifesta cædes.Liu. Libido manifesta. Ouid.Causa manifesta. Propert. Culpa manifesta.Ouid. Manifestas literas quæris. Cice. Fides manifesta.Ouid. Pietas manifesta. Ouid.Manifestum surtum. Ci. Signa manifesta dare. Ouid.Ira manifesta numinis.Ouid.Vestigia manifesta rotæ.Ouid. Re ipsa manifestum facere.Plin. iun.In deede, and in effect to declare.Vti eos quammaximè manifestos habeant. Salu. That they may certainely and surely know their meaning.Negare manifesta.Ouid.Manifesta res est.Plaut.The matter is euident and plaine.Testatæ & manifestæ res.Cic. Manifestus mendacij, aut sceleris.Plaut.Salust.Manifestly connicted and prooued a lier.
mănĭfestus, old form mănŭfestus (v. Lachm. ad Lucr. 2, 867), a, um. adj. [manus and fendo; cf.: defendo, offendo, i. e. that one hits by the hand; hence], palpable, clear, plain, apparent, evident, manifest. I. In gen. (class.): manifesta res est, Plaut. Most. 3, 1, 8: Penates multo manifesti lumine, Verg. A. 3, 151: res ita notas, ita manifestas proferam, ut, Cic. Verr. 1, 16, 48: et apertae res, id. Rosc. Am. 34, 95: manifestus ex opere labor, Quint. 10, 3, 8: phrenesis, Juv. 14, 136.—With inf.: manifestus nosci, Stat. Th. 10, 759.—Comp.: manifestior fraus, Plin. 12, 25, 54, 123.—Sup.: manifestissimum exemplum, Plin. 37, 10, 60, 3 165.—In neutr. sing. with a subjectclause, it is manifest that: manifestum est, ab exordio matutino latitudines scandi, Plin. 2, 16, 13, 69.—Neutr. plur. as subst.: mănĭfesta, orum, obvious facts, palpable things: vera ac manifesta canere, Juv. 2, 64.—II. In partic., law t. t. A. Of offences, exposed, brought to light, proved by direct evidence: manifestum furtum est quod deprehenditur dum fit, Masur. ap. Gell. 11, 18, 11: atque deprehensum scelus, Cic. Cat. 3, 5, 11: peccatum, id. Verr. 2, 2, 78, 191; Gai. Inst. 3, 183 sqq.; Paul. Sent. 2, 31, 2.—B. Of offenders, convicted of a thing, caught or apprehended in, manifestly betraying any thing; constr. absol., with a gen. or inf. (mostly poet. and in post-Aug. prose; not in Cic.). (a).Absol.: nec magis manufestum ego hominem umquam ullum teneri vidi, Plaut. Men. 4, 2, 29: ut eos (sc. conjuratos) quam maxume manifestos habeant, i. e.
bring to light, expose
, Sall. C. 41: nocentes, i. e.
evidently guilty
, Ov. Nux, 3.—(b). With gen.: mendacii, Plaut. Truc. 1, 2, 30: sceleris, Sall. J. 35: rerum capitalium, id. C. 52, 36: ambitionis, Tac. A. 14, 29: offensionis, id. ib. 4, 53: doloris, Ov. F. 5, 313: vitae,
giving manifest signs of life
, Tac. A. 12, 51: magnae cogitationis, id. ib. 15, 54: novarum virium, Sen. Q. N. 4, 2, 8.—(g). With inf.: dissentire manifestus, Tac. A. 2, 57.—Hence, adv., in two forms: mănĭfestō (class.) and mănĭ-festē (post-class.), palpably, clearly, openly, evidently, manifestly.—Form manifesto: teneor manifesto miser, Plaut. Trin. 4, 2, 66: alter alterum manifesto prehendunt, id. Ps. 5, 1, 16; id. Most. 2, 2, 79: ut tota res a vobis manifesto deprehenderetur, Cic. Cat. 3, 2, 4: compertum atque deprehensum facinus, id. Clu. 14, 43: cum manifesto venenum deprehendisset, id. ib. 7, 20: apparet, Plin. 36, 22, 45, 161; 9, 45, 69, 148. —Form manifeste, Sulp. Sev. Chron. 2, 7, 5; Paul. Sent. 3, 6, 60; Dig. 50, 16, 243: manifeste comperire, App. M. 6, p. 180, 5.— Comp.: manifestius ipsi apparere, Verg. A. 8, 16; Tac. H. 4, 23; 1, 88.—Sup.: ut omnibus manifestissime pateat, App. Mag. p. 316, 26; so Dig. 33, 2, 32, 6; Cod. Just. 4, 18, 2, 1.