Lusorius, Adiectiuum. Pertaining to play.Alueus lusorius. Plin. A playing tables or chesseboorde.Pila lusoria.A tennis ball.Fulmen lusorium.Senec.Lightning that hurteth not.Lusoria quæstio. Pli. A meary question.Lusorium nomen.A title of debte onely imagined to be for a iest.
Lewis and Short: Latin dictionary
lūsōrĭus, a, um, adj. [lusor], of or belonging to a player. I.Lit.: pila,
a playing-ball
, Plin. 7, 56, 57, 205: alveus cum tesseris, id. 37, 2, 6, 13.—Hence, 2.Subst.: lūsōrĭum, ii, n., a place where shows of gladiators and wild beasts were given: statuit sibi triclinium in summo lusorio, Lampr. Heliog. 25; Lact. Mort. Persecut. 21.—B.Used for pleasure; hence, as subst.: lūsōrĭa, ae, f. (sc. navis), avessel for pleasure, yacht, Sen. Ben. 7, 20, 3; and, transf., any kind of light vessel, cutter: lusoriis navibus discurrere flumen ultro citroque,
with cruisers
, Amm. 17, 2, 3.— Plur.: lusoriae,
swift-sailing cruisers, cutters
, Vop. Bonos. 15: de lusoriis Danubii, Cod. Th. 7, tit. 17.—II.Trop.A.That serves for amusement or pastime, sportive: quaestio, Plin. 7, 53, 54, 180: arma, Sen. Ep. 117, 25: spectaculum non fidele et lusorium, id. ib. 80, 2.—B.Transf., that is done or given in play; hence, empty, ineffectual, invalid, = irritus: nomen, Sen. Ben. 5, 8, 3: lusorias minas alicui facere, Dig. 35, 3, 4: imperium, ib. 43, 8, 1.—Hence, adv.: lūsōrĭē, playfully, in sport, not in earnest, apparently: lusorie (causam) agens, Dig. 30, 1, 50, 1.