Inficio, inficis, pe. cor. inféci, infectum, inficere. Plini. To dye cloth: to staine: to infect: to cortupt: to colour.Aequor infecit sanguine. Ho He coloured % sea with blond.Sanguis infecit aquas.Ouid.Bloud stained the colour of % water.Arcus cœlum inficit longo curuamine. Oui. The rainebow coloureth the skie, &c.Capillos nigro colore inficiunt. Plin. They die.Senecta infecit caput. Tibul. Olde age made his head looke hoare.Cultros inficit sanguine.Ouid.He rayeth the kniues wyth bloud.Volumina fumi infecere diem. Oui. Ouercast the cleerenes of the day.Gladios inficere sanguine. Hor. Cortex nucis inficiens manus.Ouid.The nut shel staining the handes.Ora pallor albus inficit. Hor. His face was man and pale.Rubor igneus inficit ora. Lucan. Inficere pocula veneno. Vir. To poyson cuppes.Inficere tabe inuidiæ.Ouid.To infecte with the poyson of enuie.Inficere pueros artibus.Cic.To instruct in honest sciencest to teach liberal artes.Teneros ac rudes inficiunt & flectunt vt volunt.Cic.Being tender and yong they colour them and bend them which way they list.Inficere prauis moribus, opinionum prauitate, & similibus.Liu.Cic.To infect or cortupt with ill conditions. &c.
Lewis and Short: Latin dictionary
in-fĭcĭo, fēci, fectum, 3, v. a. [in-facio], to put or dip into any thing; hence, I.Lit., to stain, dye, color, tinge with: quia tibi suaso infecisti pallulam, Plaut. Truc. 2, 2, 16: omnes se Britanni vitro inficiunt, Caes. B. G. 5, 14: lana infecta conchylio, Plin. 32, 7, 25, 77: arma infecta sanguine, Verg. A. 5, 413; cf.: locum sanguine, Tac. H. 2, 55: diem,
to discolor
,
darken
, Ov. M. 13, 601: populi sole infecti, nondum exusti, Plin. 6, 19, 22, 70: palpebrae mulieribus infectae quotidiano, Plin. 11, 37, 56, 154: vestis ita infecta, id. 28, 7, 23, 83; cf.: tinguntur sole populi, jam quidem infecti,
darkened
,
tanned
, id. 6, 19, 22, 70: albus ora pallor inficit,
covers
, Hor. Epod. 7, 15; cf.: virgo inficitur teneras ore rubente genas, Tib. 3, 4, 32.—B.Transf.1.To mix with something: pocula veneno, Just. 21, 4: hōc (abl.) amnem inficit, Verg. A. 12, 418. — 2. In partic., in a bad sense, to taint, infect, spoil: pabula tabo, Verg. G. 3, 481; cf.: Gorgoneis Alecto infecta venenis,
imbued
, id. A. 7, 341: mel infectum fronde,
that has a taste of leaves
, Plin. 11, 13, 13, 32.—II.Trop.A. In gen.: sapientia nisi alte descendit et diu sedit animum non coloravit sed infecit,
has merely tinged
, Sen. Ep. 71, 31: si illā (humanorum divinorumque notitiā) se non perfuderit, sed infecerit, id. ib. 110, 8; cf.: (vestes) quarum generosi graminis ipsum Infecit natura pecus, Juv. 12, 41. — B. In partic. 1.To instruct in any thing (syn. imbuere): jam infici debet (puer) iis artibus, quas si, dum est tener, combiberit, ad majora veniet paratior, Cic. Fin. 3, 2, 9: animos teneros et rudes inficiunt et flectunt, ut volunt, id. Leg. 1, 17 fin.—2.To spoil, corrupt, infect (syn. corrumpo): nos umbris, deliciis, otio ... desidia animum infecimus, Cic. Tusc. 5, 27, 78: inficimur opinionum pravitate, id. ib. 3, 2: vereor ne hoc quod infectum est serpat longius, id. Att. 1, 13, 2: cupiditatibus principum et vitiis infici solet tota civitas, id. Leg. 3, 13, 30: elui difficile est; non enim inquinati sumus, sed infecti, Sen. Ep. 59, 9: artibus infectus, Tac. A. 2, 2.—Poet.: infectum eluitur scelus (= quo se infecerunt), Verg. A. 6, 742 Forbig and Conington ad loc.