Ignarus, ignara, ignarum, pen. prod. Ignorant: that knoweth not vt, ignarus huius oppidi. Plautus, That knoweth not thys towne.Ignarus animi mei. Ter. Ignara artis meretriciæ, Ter.She that knoweth not the fear and trade of harlots.Ignarus causæ. Plin. Ignarus forrunarum suarum. Cic.Hand ignara futuri. Vir. Knowing what will come hereafter.Hominum & locorum ignarus. Vir. Ignarus instituti.Cic.Ignarus lachrymarum tuarum. Ter. Ignarum censes tuarum lachrymarÛ esse me? Do you thinke that I know not why you weeperIgnarus es morum meorum.Terent.Thou knowest not my facions.Ignarus mundi, Plin. Officij ciuilis. Cic.Philosophie.Cic.That hath no skill in philosophie.Ravionis. Tac. Religionis. Cic.Viæ.Virg. Vrbis. Liu.Docendi. Quin. Vnskilful in the trade of teaching.Mens ignara nocendi. Claud. An inne cent minde that can do no hurte.Quemadmodum instructos miseritis, non estis ignari. Cice. Yon knowe right well.Ignarus sum quid agatur.Cic.Ignarus qoid virtus valerer.Cic.Not knowing of what force vertue was.Pueri sæpe indicarunt aliquid. ad quod pertinetet ignari Cic.Not knowing whereto it appertained.Ea requiruntur a me, quorum sum ignarus atque insolens.Cic.Which I know not nor am not wonted to. Ignarus, pro ignoto. Tac. Vnknowne.Non sibi ignara quæ vulgabantur. Tac.
Lewis and Short: Latin dictionary
ignārus, a, um (also, ignarures a)gnoou=ntes, Gloss. Philox.; v. gnarus init.), adj. [in-gnarus, like ignavus, ignotus, from the negative in and gnavus, gnotus], ignorant of a thing, not knowing, unacquainted with, inexperienced, unaware (syn.: inscius, nescius, insciens). I.Lit. (freq. and class.); constr. usu. with the gen.; less frequently with a rel.-clause, with acc. and inf., with inf. alone, or absol.(a). With gen.: ait se peregrinum esse, hujus ignarum oppidi, Plaut. Poen. 3, 3, 43: imprudens harum rerum ignarusque omnium, Ter. Eun. 1, 2, 56: audi, ne te ignarum fuisse dicas meorum morum, id. Ad. 2, 1, 6; id. Hec. 4, 4, 53: ignara artis meretriciae, id. Heaut. 2, 1, 14: oratorem ne physicorum quidem esse ignarum volo, Cic. Or. 34, 119; cf.: physicae rationis ignari, id. N. D. 2, 21, 54: ignarus si sit facundiae ac poliendae orationis, id. de Or. 1, 14, 63: alicujus rei ignarus atque insolens, id. ib. 1, 48, 207: magna pars Pisonis ignari, i. e.
not knowing him
, Tac. H. 4, 50; cf.: alter alterius ignarus, Plin. 11, 30, 36, 109: ignara puella mariti, Hor. Ep. 2, 1, 132: formica haud ignara ac non incauta futuri, id. S. 1, 1, 35.—Of inanim. and abstr. things: qui gurges aut quae flumina lugubris Ignara belli, Hor. C. 2, 1, 34; Stat. S. 2, 2, 149: non ignara philosophiae grammatice, Quint. 1, 4, 4: ignara hujusce doctrinae loquacitas, id. 12, 2, 20.—(b). With rel. clause: ignari, quid gravitas, quid integritas ... quid denique virtus valeret, Cic. Sest. 28, 60; id. Top. 20, 75: cum quid ageretur in locis reliquis, essent ignari, Hirt. B. G. 8, 43, 2: haud ignari quanta invidiae immineret, tempestas, Liv. 3, 38, 6: quo essent in loco ignari, Quint. 8, 3, 4.—(g). With acc. and inf.: quamquam non sumus ignari multos studiose contra esse dicturos, Cic. Tusc. 2, 1, 3: ignari venisse dictatorem, Liv. 8, 36, 2; 21, 22, 1: ignarus, non omnes esse rogandos, Ov. M. 6, 263: non quidem sibi ignarum, posse argui quod, etc., i. e.
he well knew
, Tac. A. 4, 8.—(d). With inf. alone: placito ignara moveri Atropos, Stat. Th. 3, 67.—(e) Absol.: tu me ignaro nec opinante, inscio notes et tuos et tuorum amicorum necessarios, etc., Cic. Planc. 16, 40: ubi imperium ad ignaros pervenit, etc., Sall. C. 51, 27; id. J. 91, 1; cf. id. Quint. 20, 64: obpressit igitur necopinantes ignarosque omnes Perseus. Liv. 40, 57, 1: si quis laudat Arelli Sollicitas ignarus opes, Hor. S. 2, 6, 79: quisnam ignarum nostris deus appulit oris?Verg. A. 3, 338.—Sup.: Ba. An nescis quae sit haec res? Si. Juxta cum ignarissimis, Plaut. Ps. 4, 7, 62.—II.Transf.A.Unmindful, regardless of any thing: o socii (neque enim ignari sumus ante malorum), O passi graviora, etc., Verg. A. 1, 198.—B.Pass. (like gnarus), not known, unknown, = ignotus (mostly poet.; not in Cic.): ignarus aeque (ac nescius) utroqueversum dicitur, non tantum qui ignorat, sed et qui ignoratur. Sallustius: more humanae cupidinis ignara visundi. Vergilius (A. 10, 706), Gell. 9, 12, 20 sq.; cf. Non. 129, 18 sq.: mare magnum et ignara lingua commercia prohibebant, Sall. J. 18, 6: quibus agrestis vita est, circumscriptio ignara est et fraus, Sen. de Ira, 3, 2: quem (amorem) non Fors ignara dedit, sed saeva Cupidinis ira,
unknown
,
obscure
, Ov. M. 1, 453. —(b). With dat.: pauci interiere: plerosque velocitas et regio hostibus ignara tutata sunt, Sall. J. 52, 4; cf. Tac. A. 2, 13: jamque aderat Theseus, proles ignara parenti, Ov. M. 7, 404: non quidem sibi ignara, quae de Silano vulgabantur, Tac. A. 3, 69.—Sup.: quaedam (sidera) sunt aliis omnino ignarissima, Gell. 14, 1, 13.