Fúsio, onis, f. g. Verbale. Ci. A melting: a founding: a pouring out a spreading.
Lewis and Short: Latin dictionary
fūsĭo, ōnis, f. [id.], a pouring out (very rare). I. In gen.: sanguinis, Ambros. in Psa. 48, Serm. 16, 11: tenuis stellarum, Vitr. 9, 7: Chrysippus ipsum mundum deum dicit esse et ejus animi fusio nem universam, an outpouring, effusion, Cic. N. D. 1, 15, 39.—II. In partic. A.A melting, founding, casting of metals: si quis numum falsa fusione formaverit, Cod. Th. 9, 21, 3.—B. (I. q. illatio publica.) A duty, Dig. 7, 1, 27, 3 (al. functiones); Cod. Th. 11, 28, 6.