Filia, filiæ, f. g. A daughter.Integra filia.Plaut.A daughter vndefiled.Filia iam matura viro.Virg.A daughter mariageable.Nubilis.Ouid. Idem. Collocare alicui filiam. Ci. To bestow his daughter vpõ one.Nuptui vel in matrimonium collocare. Colum. Cice. Idem. Despondere alicui.Cic.To betroth his daughter to one.Locare.Terent.
Filius, filij. A sonne.Filij.Children, sonnes and daughters.Efsigies probitatis paternæ, filius.Cic.Familiarum silij.Tacit.The mans sonnes of the house.Filius familiâs.Cic. Idem. Fratris filius. Teren. A brothers sonne.Filius blandus.Cic. Infans filius. Inuen. Iustus filius, pro Vero. Iuriscons. A lawfull sonne.Minor filius.Terent.The yonger sonne. Adoptare filium, siue pro filio.Plaut.Filios velliberos amittere vel perdere.Cic.Cohibere filium.Plaut.To keepe vnder: to bridle.Commendare filios tutelæ populi.Cic.Educare filium. Quint. Eniti filios. Quint To bring forth children.Pietate filius, consilijs parens, amore frater in me inuentus est.Cic.Probum filium ex patre improbo nasci.Cic.Orbatus filio, Vide ORBVS.Loco filij per ætatem esse.Cic. Filij, etiam in brutis & rebusinanimatis dicuntur. Colum. Coltes: whelpes: the yonge of any beast.Fortunæ filins. Hora. A fortunate man: one of fortunes darlings.Terræ filij.Cic.A base person of vnknowne birth. Also a gentleman of the first head: a newe begoune gentleman.
Lewis and Short: Latin dictionary
fīlĭa, ae (gen. filiāi, Plaut. Aul. 2, 4, 16 al.; dat. and abl. plur. filiabus, Cato ap. Prisc. p. 733 P.; Liv. 24, 26, 2; Sen. Q. N. 1, 17 fin.; Inscr. Grut. 750, 6; August. C. D. 3, 5; 15, 23; Dig. 30, 15, 1; 40, 12, 3, 2; cf. Plin. ap. Charis. p. 103 fin. P.; and filiis, Enn. ap. Prisc. l. l.; Plaut. Stich. 4, 1, 61; id. Poen. 5, 3, 9; Front. Strat. 4, 3, 5; Liv. 38, 57, 2 Drak.; Just. 7, 3, 3; Auct. B. Alex. 33, 2; Aur. Vict. Vir. Ill. 22), f. [filius], a daughter: tua reconcilietur uxor, mea necetur filia, Enn. ap. Ruf. 37 (Trag. v. 267 ed. Vahl.): Numae Pompilii nepos ex filia rex a populo est Ancus Marcius constitutus, Cic. Rep. 2, 18: o matre pulchra filia pulchrior, Hor. C. 1, 16, 1.—In apposition: cum Decimus quidam Verginius virginem filiam ... in foro sua manu interemisset, Cic. Rep. 2, 37: virgo, Ter. Ad. 3, 4, 20; Quint. 9, 2, 70: eam quae nobis adoptione filiae loco esse coeperit, Gai. Inst. 1, 59.—A. In partic.: filia familias, or, in one word, filiafamilias, v. familia. — B.Transf., female offspring, offshoot (poet.): Pontica pinus, Silvae filia nobilis, Hor. C. 1, 14, 12; Mart. 14, 90: filiae Picenae porcae, id. 13, 35: Massilia Graium filia, Paul. Nol. Carm. 21, 305.
fīlĭus, ii (voc. filie, Liv. Andr. in Prisc. p. 741 P., dat. plur. FILIBVS, Inscr. Grut. 553, 8; 554, 4, like DIIBVS from deus), m. [root fev-o, to give birth to (fe-o), whence: fecundus, femina, felix, etc., lit., he who is born], a son (syn. plur.: nati, liberi). I.Lit.A. In gen.: Marci filius, Enn. ap. Cic. Brut. 15, 58 (Ann. v. 306 Vahl.); id. Rep. 2, 19; id. Lael. 1, 3: Venus et remisso filius arcu, i. e. Cupido, Hor. C. 3, 27, 68 et saep. —B. In partic.: filius familias, or, in one word, filiusfamilias, v. familia.—II.Transf.A. With terra, fortuna, etc.: terrae filius, a son of mother earth, i. e. a man of unknown origin (opp.: nobilis, honesto genere natus): et huic terrae filio nescio cui committere epistolam tantis de rebus non audeo, Cic. Att. 1, 13, 4; id. Fam. 7, 9, 3; Pers. 6, 59; cf.: Saturnum Caeli filium dictum, quod soleamus eos, quorum virtutem miremur aut repentino advenerint, decaelo cecidisse dicere: terrae autem, quos ignotis parentibus natos terrae filios nominemus, Lact. 1, 11: fortunae filius, a child of fortune, fortune's favorite (Gr. pai=s th=s *tu/xhs), Hor. S. 2, 6, 49; called also: gallinae albae filius, Juv. 13, 141: Celtiberiae filius, i. e.
an inhabitant of Celtiberia
,
a Celtiberian
, Cat. 37, 18.—B. Filii, in gen., children: *sunezeugme/non jungit et diversos sexus, ut cum marem feminamque filios dicimus, Quint. 9, 3, 63; Cic. ad Brut. 1, 12, 2; Gell. 12, 1, 21; cf. sing.: ut condemnaretur filius aut nepos, si pater aut avus deliquisset, Cic. N. D. 3, 38, 90.—2.Descendants: natura docet parentes pios, filiorum appellatione omnes, quiex nobis descendunt, contineri: nec enim dulciore nomine possumus nepotes nostros, quam filii, appellare, Dig. 50, 16, 220, 3.—C. Of animals, Col. 6, 37, 4.