Enumerátio, ônis, f. g. Verbale. Cic.A numbring, reckoning, or rehearsing.Rerum ordine collata enumeratio. Quint. Versari in enumeratione aliquorum. Cice. To be long in rehearsing or reckoning of things.
Lewis and Short: Latin dictionary
ē-nŭmĕrātĭo, ōnis, f. [enumero], a counting up, enumerating.I. In gen.: malorum, Cic. Leg. 3, 10: bonorum et malorum, id. Part. Or. 17, 58: singulorum argumentorum, id. Clu. 24: oratorum, id. Brut. 36 fin.—II. In rhetor. lang., a recapitulation (Gr. a)nakefalai/wsis), Cic. Inv. 1, 29, 45; 1, 52; Quint. 5, 14, 11; 6, 1, 1 al.