Emitto, emittis, emísi. pe. pro. emissum, emíttere. To sēd forth: to publish: to set abroade: to manumise.Emitti deo.Cic.To bee sent from god: to proceede from.Emittar ad me Publius qui obsignet.Cic.Let Publius send one to me, &c.Emittere de manibus.Cic.To let one scape from him.Emitti è carcere.Cic.To be deliuered out of prison.Emitti è custodia.Cic. Idem. Ex vinculis emitti. Idem. Emittunt noctu per vallum. Cæs. They let him goe, or sende him forth in the night through the trench.Emittere in hostem equites.Liu.To sende foorth horsemen against their enimies.Actionem equidem solam in hoc tempus emiseram. Quint. I had published or set abroade my oration alone, &c.Emittere aculeos in hominem. Ci. To thrust their stinges in one: to vtter and shewe the egerues of their seueritie against a man.Ardor se emittit.Cic.The heate bursteth out.Aliquid dignum suo nomine emittere.Cic.To publish somewhat w orthy his name.Emittere fulmina & iaculo.Cic.To cast out.In auras iaculam emittere.Virg.To cast out his dart into the ayre.Lachrymas emittere.Ouid.To weepe.Maledictum emittere.Cic.To speake a reprochsul worde.Emittere oculos.Plaut.To cast abroade hys eyes and looke about.Emittere oua dicitur gallina. Plin. To lay egges.Rudentes puppe emittere.Stat.To cast out.Emittere arcu sagittas, aut tela. Plin. To shoote arrowes.Emittere venis sanguinem. Plin. To let bloud.Emittere saturitatem. Plin. To emptie the belly.Emittere vocem.Liu.To speake.Emittere vocem cum querimonia.Cic.To grone. Emittere manu aliquem. Plau. To manumise: to make free.Emittere manum, est cautionem propria manu facere. Mod.
Lewis and Short: Latin dictionary
ē-mitto, mīsi, missum, 3, v. a., to send out, send forth, to let out, let go (freq. and class.). I.Lit.A. In gen.: quibuscum tamquam e carceribus emissus sis, Cic. Lael. 27, 101; cf.: aperiam carceres et equos emittere incipiam, Varr. R. R. 2, 7, 1: ex porta ludis cum emissu'st lepus, Plaut. Pers. 3, 3, 31: aliquem e carcere, Cic. Planc. 12 fin.: aliquem ex vinculis, Plaut. Capt. 2, 3, 48; Cic. Tusc. 1, 31: aliquem e custodia, id. ib. 1, 49, 118 (cf. Nep. Cim. 1).—As milit. t. t., to send out against the enemy: essedarios ex silvis, Caes. B. G. 5, 19, 2; cf.: equitibus emissis, id. ib. 5, 26, 3: Caesar omnibus portis eruptione facta equitatuque emisso hostes in fugam dat, id. ib. 5, 51, 5; 5, 58, 4 et saep.: aliquem de carcere, Cic. Verr. 2, 5, 9; cf.: Licinium fugere conantem de manibus, id. Cael. 28; Liv. 21, 48; for which: Hannibalem e manibus, id. 22, 3; and merely manibus, id. 44, 36: aliquem noctu per vallum, Caes. B. C. 1, 76, 4: aliquem pabulatum, id. ib. 1, 81, 4; cf. id. ib. 3, 76, 1: aliquem sub jugum, Liv. 9, 6 fin. et saep.: ut abs te non emissus ex urbe, sed immissus in urbem esse videatur,
, id. 4, 548; 5, 1088; Liv. 1, 54 et saep.: flatum crepitumque ventris, Suet. Claud. 32 fin.: animam, to expire, Nep. Epam. 9, 3: spiritum, Vulg. Matt. 27, 50: si nubium conflictu ardor expressus se emiserit, id esse fulmen,
has broken forth
,
burst forth
, Cic. Div. 2, 19, 44.—B. In partic.: manu emittere aliquem for the usu. manu mittere aliquem, to release a person from one's potestas, to set free, emancipate (anteclass. and since the Aug. per.), Plaut. Capt. 3, 5, 55; id. Men. 5, 8, 52; id. Rud. 4, 6, 14 et saep.; Ter. Ph. 5, 5, 2; Liv. 24, 18, 12; Suet. Vit. 6; Tac. A. 15, 19; Macr. S. 1, 11; so without manu, Plaut. Ps. 4, 2, 37; Ter. Ad. 5, 9, 19; cf. of a debtor: libra et aere liberatum emittit, Liv. 6, 14, 5.II.Trop., to let forth, let go, send out: manibus manifesta suis emittere quoquam,
to let slip from our hands that which is evident
, Lucr. 4, 504; cf.: emissa de manibus res est, Liv. 37, 12: cum illud facetum dictum emissum haerere debeat (a fig. borrowed from missive weapons), Cic. de Or. 2, 54, 219; cf.: et semel emissum volat irrevocabile verbum, Hor. Ep. 1, 18, 71: argumenta, Cic. de Or. 2, 53, 214; and: maledictum, id. Planc. 23 fin.