Designo, designas, designâre. Cic.To assigne: to note or signifie: to commit or doe a thing newly: to chuse and appointe for a purpose.Digitis vulgi designari. Oui. To be shewed or pointed to, with mens fiugers.Designare verbis aliquid. Cicero. Designare templo louis fines. Li. To assigne or appoint the limits of Iupiters temple.Designari Consoles. Prætores, Tribuni plebis. Sal.Named and elected Cousuls, Pretaures, &c.Agrum seminario defignare. Col. To ordaiue or appointe a fielde to be sowen.Hæc notant & designant turpitudinem aliquam.Cic.These things note and giue signification of some dishonesty. Designare. Te. To commit or do a thing newly, either good or yll.Omitto modò quæ designauit. Ter. Designare & conficere. Ci. Designare nota ignominiæ. Li. To put to some open reproch or rebuke.Designâtus Particip.Assigned: or deined: appointed: predestinate. vt Designatus Reipub. ciuis. Cic.He that is appointed to be a citizen.Res designata, quam Prædestinatam vocamus.Cicer.A thing ordesned and predestinate.Rospublica ratione & disciplina designata. Ci. A cõmõ weale set in good order and wel appointed.
Lewis and Short: Latin dictionary
dē-signo or dissigno (the latter form preferred by Brambach in sense II. B. 2. infra; so Keller, ad Hor. Ep. 1, 5, 16; cf. Roby, L. G. 2, p. 384), āvi, ātum, 1, v. a., to mark out, trace out (freq. in the Aug. per.); to describe, designate, define (for syn. cf.: nomino, appello; voco, dico; facio, coöpto, evoco, prodo, declaro, renuntio, seligo). I.Lit.: Aeneas urbem designat aratro, Verg. A. 5, 755; cf.: moenia fossā, id. ib. 7, 157: moenia sulco, Ov. F. 4, 825; and: oppidum sulco, Tac. A. 12, 24.— With dat.: finis templo Jovis, Liv. 1, 10; cf.: locum circo, id. 1, 35:—vulnere frontem, to mark, Stat. Th. 6, 782; cf.: nubila ingenti gyro, id. ib. 1, 311.— B.Transf., to delineate, design, depict, represent, sc. by embroidering, weaving, etc.: Europen, Ov. M. 6, 103.—Far more freq., II.Trop.A. In gen., to point out, mark, denote by speech; to designate, describe, represent: haec ab hominibus callidis animadversa ac notata, verbis designata, Cic. de Or. 1, 23, 109; cf.: affectus velut primis lineis designare, Quint. 4, 2, 120; and: aliquem aliqua oratione, Caes. B. G. 1, 18: notat et designat oculis ad caedem unumquemque nostrum, Cic. Cat. 1, 1, 2; cf.: aliquem digito, Ov. Am. 3, 1, 19; 3, 6, 77: decumam ex praeda, Liv. 5, 25: aliquem nota ignaviae, id. 24, 16: turpitudinem aliquam, Cic. de Or. 2, 58, 236: quem (mundum) alio loco ipse designarit deum, id. N. D. 1, 13, 33: multa, quae nimiam luxuriam et victoriae fiduciam designarent, Caes. B. C. 3, 96.— B. In partic. 1. In a bad sense, to contrive, devise, perpetrate (syn.: exsequi, patrare, perpetrare—very rare): quae designata sint et facta nequitia, Plaut. Most. 2, 1, 66; cf.: Illa, quae antehac facta sunt, Omitto; modo quid designavit!Ter. Ad. 1, 2, 7 Donat.—In a good sense: quid non ebrietas designat,
effect, do, accomplish
, Hor. Ep. 1, 5, 16 Orell.—2. With access. idea of arrangement, to dispose, regulate, arrange, appoint, ordain, nominate, elect, choose: constituere et designare aliquid, Cic. Div. 1, 38, 82: Anaxagoras primus omnium rerum descriptionem et modum mentis infinitae vi ac ratione designari et confici voluit,
to be designed and executed
, id. N. D. 1, 11; cf. id. ib. 3, 35.—Esp., to appoint to a public office: aliquem praetorem, Suet. Cal. 18: Mamertinum Consulem, Amm. 21, 12, 25: ut ii decemviratum habeant, quos plebs designaverit: oblitus est, nullos ab plebe designari, Cic. Agr. 2, 10 fin.: Catilina in proximum annum consulatum petebat, sperans si designatus foret, etc., Sall. C. 26.—Hence, b.Polit. t. t.: dēsig-nātus, elect; applied to a person elected to an office, but who has not yet entered upon it: consul, Cic. Fam. 11, 6; Vell. 2, 58, and the superscriptions of letters in Cic. Fam. 11, 4-8: tribunus plebis, id. Agr. 2, 5, 11; id. Att. 3, 13; Sall. J. 27, 2: quaestor, Vell. 2, 111, 3 et saep.—Also, said of the office itself: Pompeio consulatus designatus est, Gell. 14, 7, 1.—(b).Transf., expected; of a child not yet born: designatus civis, Cic. Clu. 11, 32.