Bis, Aduerbium numerandi. Cic.Twise.Bis anno. Plin. Twise a yeare.Bis ad decies centum. Plin. Bis bina. Cicero. Bis centum anni.Ouid.Two hundred.Bis deni anni. Martial. Twentie.Bis die. Plin. Twise a day.Bis mille equi. Horat. Two thousand.Bis quinquagenis domus est tibi millibus empta. Martia. A hundred thousand.Bis quinque vin. Horat. Tenne.Bis quinos silet ille dies.Virg.Bis quinus mensis.Ouid.The tenth moueth.Bis seni dies.Virg.Twelue.Bissenus labor, Duodecim labores. Seneca. Bis septeni. Plin. Fowerteene.Bis sex locis.Virg.Bis stultè facere.Terent.To commit a double follie.Bis tanto valeo, qum valui prius.Plaut.I am twise so wel, &c.Bis tantum.Virg.Twise so much.Bis ter. Horat. Bis térque. Martial. Twise or thrise.Bis térue. Martial. Bis terni nati. Sil. Sixe children. Falli bis.Cic.To be double deceiued.Bis grauidæ pecudes.Virg.Bis improbus.Cic.Bis perit amator, ab re atque animo simul. Plautus. He is twise vndone.
Lewis and Short: Latin dictionary
bis, adv. num. [for duis, from duo; like bellum from duellum, Paul. ex Fest. p. 66 Müll.; cf. Cic. Or. 45, 153, and the letter B], twice, at two times, on two occasions, in two ways, = di/s (very freq. in prose and poetry). I. In gen.: inde ad nos elisa bis advolat (imago), Lucr. 4, 315; Cic. Q. Fr. 3, 8, 6; Hor. Epod. 5, 33; id. A. P. 358; 440; Verg. A. 6, 32; Ov. M. 4, 517 al.: non semel sed bis, Cic. Verr. 2, 3, 77, 179: semel aut bis, Quint. 11, 2, 34: bis ac saepius, id. 10, 5, 7; Nep. Thras. 2, 5: bis mori, Hor. C. 3, 9, 15: bis consul, who has been twice consul in all (diff. from iterum consul, who is a second time consul), Cic. Ac. 2, 5, 13; id. Lael. 11, 39; id. Verr. 2, 5, 23, 59; Liv. 23, 30, 15; 23, 31, 6; 23, 34, 15; 25, 5, 3; cf. Val. Max. 4, 1, 3; Suet. Ner. 35.—Sometimes (among later writers) for iterum, now a second time: bis consul, Mart. 10, 48, 20; Prid. Kal. Febr.; Coll. Leg. Mos. et Rom. 1, 11.—2. Bis is followed by, (a). Semel ... iterum, Cic. Dom. 52, 134: bis dimicavit: semel ad Dyrrhachium, iterum in Hispaniā, Suet. Caes. 36; so id. Aug. 25; id. Tib. 6; 72; id. Claud. 6; cf. Wolf, ejusd. id. Tib. 6.—(b). Primo... rursus, Suet. Aug. 17; 28.—(g). Et rursus, without a preceding primo, Suet. Aug. 22; id. Tib. 48.—B.Transf., doubly, twofold, in two ways, in a twofold manner: bis periit amator, ab re atque animo simul, Plaut. Truc. 1, 1, 26: nam qui amat cui odio ipsus est, bis facere stulte duco; laborem inanem ipsus capit, et illi molestiam adfert, Ter. Hec. 3, 2, 8 sq.: in unā civitate bis improbus fuisti, cum et remisisti quod non oportebat, et accepisti quod non licebat, Cic. Verr. 2, 5, 23, 59: in quo bis laberis, primum, quod... deinde, quod, etc., id. Phil. 8, 4, 13: inopi beneficium bis dat qui dat celeriter, Publ. Syr. v. 235 Rib.: bis gratum est, id. v. 44 ib.: bis est mori alterius arbitrio mori, id. v. 50 ib.—II. Particular connections. A. Bis in die, mense, anno, etc., or bis die, mense, anno, etc., twice a day, month, year, etc.; cf. Suet. Aug. 31 Oud.; id. Galb. 4; id. Vit. Ter. 2: bis in die, Cic. Tusc. 5, 35, 100; Cato, R. R. 26; 87: bis die, Tib. 1, 3, 31; Verg. E. 3, 34; Hor. C. 4, 1, 25; Cels. 1, 1; 1, 8; 3, 27, n. 2; Plin. 10, 53, 74, 146; cf. cotidie, Liv. 44, 16, 5: in mense, Plin. 11, 18, 19, 59; Suet. Aug. 35: in anno, Varr. R. R. 2, 11, 7: anno, Plin. 2, 73, 75, 184.—B. With other numerals, and particularly with distributives (class. in prose and poetry): bis binos, Lucr. 5, 1299; Cic. N. D. 2, 18, 49: bis quinos dies, Verg. A. 2, 126; Mart. 10, 75, 3; Ov. F. 3, 124: bis senos dies, Verg. E. 1, 44: bis septeni, Plin. 8, 36, 54, 127: bis octoni, Ov. M. 5, 50: bis deni, Verg. A. 1, 381; Prop. 2 (3), 9, 3; Mart. 9. 78: bis quinquageni, id. 12, 67: bis milies, Liv. 38, 55, 12; Auct. B. Afr. 90; Val. Max. 3, 7, 1.—2. Esp., with cardinal numbers to express twice a given number (in the poets very freq., but not in prose): bis mille sagittae, Lucr. 4, 408; so Hor. Epod. 9, 17: bis sex, Varr. ap. Prob. Verg. E. 6, 31, p. 354 Lion.; Verg. A. 11, 9: bis quinque viri, Hor. Ep. 2, 1, 24; Ov. M. 8, 500; 8, 579; 11, 96: bis trium ulnarum toga, Hor. Epod. 4, 8: duo, Ov. M. 13, 642: centum, id. ib. 5, 208 and 209; 12, 188: quattuor, id. ib. 12, 15: sex, id. ib. 6, 72; 6, 571; 4, 220; 12, 553; 12, 554; 15, 39: septem, id. ib. 11, 302: novem, id. ib. 14, 253 al.—C. Bis terve, two or three times, very rarely: a te bis terve summum et eas perbrevis (litteras) accepi, Cic. Fam. 2, 1, 1: quem bis terve bonum cum risu miror, Hor. A. P. 358.—D. Bis terque, several times, repeatedly, Mart. 4, 82, 3; cf.: stulte bis terque,
utterly
, Cic. Q. Fr. 3, 8, 6. —E. Bis tanto or tantum, twice as great, twice as much: bis tanto amici sunt inter se quam prius, Plaut. Am. 3, 2, 62; id. Men. 4, 3, 6; id. Merc. 2, 2, 26: bis tantum quam tuus fundus reddit, Varr. R. R. 3, 2, 15: Tartarus ipse Bis patet in praeceps tantum, quantus, etc., Verg. A. 6, 578.—F. Bis ad eundem (sc.: lapidem offendi, as in Aus. Ep. 11 med.); prov.,
to commit the same error twice
, Cic. Fam. 10, 20, 2.—G. Bis minus, in an old enigma in Gell. 12, 6, 2, whose solution is Terminus (ter-minus): semel minusne an bis minus, non sat scio: at utrumque eorum, ut quondam audivi dicier, Jovi ipsi regi noluit concedere.!*? In composition, bis, like the Gr. di/s, loses the s: biceps, bidens, bifer, bigener, bijugus, bilix, etc.; hence bissenus, Sen. Agam. 812; id. Herc. Fur. 1282; Stat. Th. 3, 574; and bisseni, id. ib. 12, 811; Aus. Monos. Idyll. 12, and Prud. Cath. 12, 192, are better written as two words: bis senus (seni); so either bisextus, or as two words, bis sextus (Stat. S. 4, 1, 9); v. bisextus.