Spécula, spéculæ, f. g. pen. corr. Diminutiuum. Plaut.A small hope.In communibus miserijs hac tamÊ oblectabat specula. Ci. Degustare aliquid specnlæ ex sermone alicuius.Cic.
Speculum, spéculi, pen. cor. n. g. Cic.A looking glasse.Imago speculi. Lucret. Coruscans speculum.Virg.Læue.Virg. Læuatum. Virg.Nobile speculum gemmato auro.Stat.Consulere speculum.Ouid.To looke in a glasse how it is.Intueri vitam in speculo.Cic.Naturæ speculum Cic.
spĕcŭlum, i, n. [specio; hence, that in which one sees himself]. I.Lit., a looking-glass, mirror (usually made of polished metal): speculum a speciendo, quod ibi se spectant, Varr. L. L. 5, 129 Müll.; cf.: speculum, quod in eo specimus imaginem, id. ib. 6, 82: homines sibi habere speculum, ubi os contemplarent suom, etc., Plaut. Ep. 3, 3, 2: quid opu'st speculo tibi, quae tute speculo speculum es maximum?id. Most. 1, 3, 94; cf. id. Men. 5, 9, 3: speculi imago, Lucr. 4, 279; cf. id. 4, 331: speculis apparent simulacra, id. 4, 98: speculorum levitas, Cic. Univ. 14: quotiens te in speculo videris alterum, Hor. C. 4, 10, 6: ut in speculo rugas aspexit aniles, Ov. M. 15, 232: se in speculo contemplari, App. Mag. p. 283, 4: cava specula, id. ib. p. 284, 2 et saep.— On the material and use of mirrors, v. Plin. 33, 9, 45, 128; 34, 17, 48, 160; 37, 5, 16, 64; 37, 7, 25, 97; Stat. S. 3, 4, 94; Sen. Q. N. 1, 17.—With tanquam, ut, etc.: inspicere, tamquam in speculum, in vitas omnium, Ter. Ad. 3, 3, 61; 3, 3, 74; Cic. Pis. 29, 71; id. Fin. 5, 22, 61; id. Rep. 2, 42, 69.—B.Poet., transf., of the mirror-like smoothness of water: lympharum in speculo, Phaedr. 1, 4, 3.—II.Trop., a mirror, copy, imitation (rare; more freq. connected with tamquam or ut, etc.; v. supra, I.): futuri temporis, Lucr. 3, 974; 4, 166: infantes et bestias putat specula esse naturae, Cic. Fin. 2, 10, 32; cf. corresp. with imago, Plaut. Men. 5, 9, 3: omne opus Vergilianum de quodam Homerici operis speculo formatum est, Macr. S. 5, 2 med.