sincērus, a, um, adj. [sin- = sim-, v. simplex; root in Sanscr. sama, whole, together; and root skir-, Sanscr. kir-, pour out], clean, pure, sound, not spoiled, uninjured, whole, entire, real, natural, genuine, sincere (class.; esp. freq. in the trop. sense; cf.: simplex, verus, incorruptus). I.Lit.: omnia fucata et simulata a sinceris atque veris (internoscere), Cic. Lael. 25, 95: aliquem ab omni incommodo, detrimento, molestiā sincerum integrumque conservare,
unharmed
,
unhurt
, id. Fam. 13, 50, 2: corpus (with sine vulnere), Ov. M. 12, 100; cf. pars, id. ib. 1, 191: membra, Lucr. 3, 717: porci sacres,
sound
, Plaut. Men. 2, 2, 16; cf. in comp.: cum jam me sinceriore corpusculo factum diceret (medicus), Gell. 18, 10, 4: sincerum tergum ... corium sincerissimum, clear (of weals), Plaut. Rud. 3, 4, 51 sq.; cf. so, corium, id. Most. 4, 1, 13: vas,
clean
, Hor. S. 1, 3, 56; id. Ep. 1, 2, 54: ex amphorā primum quod est sincerissimum effluit, Sen. Ep. 108, 26: lac, Col. 7, 8, 1; so, Amineum, id. 12, 47, 6: crocus, Plin. 21, 6, 17, 32: axungia, id. 28, 9, 37, 135: gemma (opp. sordium plena), id. 37, 8, 33, 110: propria et sincera et tantum sui similis gens,
unmixed
,
pure
, Tac. G. 4; so, populus, id. H. 4, 64 fin.; Suet. Aug. 40: nobilitas, Liv. 4, 4, 7: nitor, Sen. Ep. 66, 46.— Comp.: lux sincerior, App. de Mundo, p. 58, 29.— b. Sincerum, adverb.: non sincerum sonĕre,
that it does not ring clearly
,
is not genuine
, Lucr. 3, 873.—II.Trop.: Atheniensium semper fuit prudens sincerumque judicium,
sound
,
uncorrupted
, Cic. Or. 8, 25: nihil erat in ejus (Cottae) oratione nisi sincerum, id. Brut. 55, 202; cf.: esse videtur Homeri (versus) simplicior et sincerior, Gell. 13, 26, 3; so, sincera gratia sermonis Attici, Quint. 10, 1, 65: sincera et integra natura, Tac. Or. 28 fin.: animus, Sen. Cons. Helv. 11, 6: vir, id. Ep. 73, 4: opiniones, id. ib. 94, 68: Minerva,